Καμπέρ Αγά-Πέτρινα Γεφύρια

Καμπέρ Αγά-Πέτρινα Γεφύρια

Καμπέρ Αγά-Πέτρινα Γεφύρια

Φωτογραφία: Βασίλης Λάππας (Vassilis Lappas)

Ένα γεφύρι του οποίου η μορφή είναι μοναδική μιας και καταφέρνει να διατηρήσει χαμηλό ύψος σε σχέση με το μεγάλο του άνοιγμα.

Δείτε και την συλλογή Φωτογραφίας Πέτρινα Γεφύρια Καμπέρ Αγά

Βρίσκεται έξω από τους Μηλιωτάδες στον Ζαγορίτικο ποταμό, 200 μέτρα πριν την συμβολή του με τον ποταμό Βάρδα. Κτίσθηκε με έξοδα του Καμπέρ Αγά από τα Γιάννενα ο οποίος ήταν γνωστός για τις πολλές αγαθοεργίες του. Το γεφύρι ήταν σε κομβικό σημείο και διευκόλυνε τις μετακινήσεις όλου του Κεντρικού και Ανατολικού Ζαγορίου προς τα Γιάννενα. Για τον λόγο αυτό υπήρχε σε κοντινή απόσταση και ομώνυμο χάνι για την εξυπηρέτηση των ταξιδιωτών.

Το γεφύρι εντυπωσιάζει με το επίμηκες σχήμα του. Διαθέτει μία μεγάλη καμάρα και στο νότιο άκρο του υπάρχει ανακουφιστικό άνοιγμα (παραθόλι) ενώ στο αντίθετο άκρο της πλημμυρικής ζώνης του ποταμού υπάρχουν δύο μικρότερες ψευτοκαμάρες. Έχει πέτρινο προστατευτικό στηθαίο. Έχει κηρυχτεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο (ΥΑ ΥΠΠΕ/ΔΙΛΑΠ/Γ/1260/30653/2-7-1982 – ΦΕΚ 628/Β/26-8-1982).

Το συναντάμε στο πρώτο χιλιόμετρο του επαρχιακού δρόμου Μηλιωτάδες – Ιωάννινα.

ΣΤΑ ΠΕΤΡΙΝΑ ΓΕΦΥΡΙΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ…

Έκλεισες στον κόρφο σου της μάνας την ευχή, σφράγισες στα βλέφαρα το στερνό της αγάπης φιλί και μ’ έναν σταυρό στην Παναγιά, βαστάζοντας το δάκρυ, έφυγες για την ώρα την καλή.

Σύνεργα είχες το φιλότιμο, το χρέος να χτίσεις, σπίτια και γεφύρια πελεκώντας τη μοναξιά και τη νοσταλγία

Πουλούσες την πραμάτεια σου γεμίζοντας λαχτάρα για της μικρής σου κόρης το τρυφερό χαμόγελο και για του γιου σου το ξάστερο βλέμμα,

Ήρωα δεν σε είπαμε ποτέ, γιατί τον αέρα που σου δίνει τη ζωή δεν τον ονοματίζεις…

©Χαϊδεμενάκου Σταυρούλα

Ο χαρακτηρισμός των γεφυριών ως μνημείων, έχει σκοπό τη θεσμική εξασφάλιση της διάσωσης, συντήρησης και προβολής της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ηπείρου. Οι κατασκευές αυτές, που ήταν απαραίτητες για την μετακίνηση ανθρώπων και εμπορευμάτων στις παραδοσιακές κοινωνίες της Ηπείρου των δύο προηγούμενων αιώνων, δημιουργήθηκαν κάτω από ιδιαίτερες, συχνά επώδυνες ιστορικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες. Αποτελούν, λοιπόν, πολύ χαρακτηριστικά και αξιόλογα δείγματα της τοπικής αρχιτεκτονικής.
Επιπλέον, όμως, αποτελούν αδιάψευστα τεκμήρια των αγώνων των Ηπειρωτών για την προκοπή του τόπου τους και της συμβολής τους στην εξέλιξη της χώρας.