Καστοριά Συλλογή Φωτογραφίας

Καστοριά Συλλογή Φωτογραφίας

Καστοριά Συλλογή Φωτογραφίας

ΚΑΣΤΟΡΙΑ Η όμορφη πόλη πάνω στη λίμνη-004

Πίσω στο Θέμα: ΚΑΣΤΟΡΙΑ Η όμορφη πόλη πάνω στη λίμνη

Καστοριά Συλλογή Φωτογραφίας

Προικισμένη από τη φύση, η περιοχή της Καστοριάς, μας μαγεύει με την απαράμιλλη ομορφιά της και την πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Περιτριγυρισμένη από βουνά η λίμνη της Καστοριάς, είναι ο πολυτιμότερος θησαυρός της πόλης, αλλά και της ευρύτερης περιοχής και προβάλλεται τόσο ως τόπος αναψυχής όσο και ως βιότοπος.

Σας προτείνουμε να δείτε και αυτά…

ΚΑΣΤΟΡΙΑ Η όμορφη πόλη πάνω στη λίμνη

Εάν σας άρεσε το αφιέρωμα,  παρακαλώ μοιραστείτε το με φίλους κοινοποιήστε το στα social media. Η δύναμη του ιστολογίου είναι οι αναγνώστες του…..εσείς.

  

Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή και αναδημοσίευση μέρους ή ολόκληρου άρθρου του περιοδικού. Δεν επιτρέπεται και η αναμετάδοση των ηχητικών κειμένων μας σε οποιαδήποτε μορφή και προβολή, δίχως τη γραπτή  αδείας μας.

Μπορείτε  και εσείς αν θέλετε να μας στείλετε τις δίκες σας φωτογραφίες από την Καστοριά για να εμπλουτίσουμε την Συλλογή μας και το άρθρο 

Σφάλμα: Η φόρμα επικοινωνίας δε βρέθηκε.

 

Σιδηρόκαστρο Τριφυλίας-Συλλογή φωτογραφίας

Σιδηρόκαστρο Τριφυλίας-Συλλογή φωτογραφίας

Σιδηρόκαστρο Τριφυλίας-Συλλογή φωτογραφίας

Το Χωριό των αγαλμάτων το Σιδηρόκαστρο

 

Το Χωριό των αγαλμάτων το Σιδηρόκαστρο

Σε μία περιοχή όπου σε ακτίνα μερικών μόνον χιλιομέτρων βρίσκεται ο ναός του Επικουρίου Απόλλωνος των Βασσών, το μοναδικό φαράγγι της Νέδας και το Λύκαιων όρος, αξίζει άραγε κανείς να λοξοδρομήσει για να επισκεφθεί το Σιδηρόκαστρο. Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι καταφατική. Και υπάρχουν πολλοί λόγοι γι` αυτό…..

 

Γεωτρόπιο 148 Σιδηρόκαστρο-classic63

 

Κείμενα: Κώστας Χριστοφιλόπουλος

 

Φωτογραφία: Βασίλης Λάππας

Γεωτρόπιο τεύχος 148

Σαββάτου 08 Φεβρουαρίου 2003

 

Διαβάστε περισσότερα…

 

Διαβάστε περισσότερα…

 

Βασίλης Λάππας-Δίλοφο-01
Στα τσίπουρα της Ηπείρου-a102

ΛΑΜΠΕΙ-Α και στην ομίχλη

ΛΑΜΠΕΙ-Α και στην ομίχλη

Γεωτρόπιο 316 Σαββάτο 6 Μαίου 2006

ΛΑΜΠΕΙ-Α και στην ομίχλη

Κείμενο: Κώστας Χριστοφιλόπουλος

Φωτογραφία: Βασίλης Λάππας

Γεωτρόπιο τεύχος 316 Σαββάτο 06 Μαϊου  2006

 

 

Ταξιδεύουμε μέσα σ ένα καταπράσινο ορεινό τοπίο, στο δρόμο 111, Τρίπολης-Πάτρας και βρισκόμαστε στο σημείο που ενώνονται οι νομοί Ηλείας, Αχαΐας και Αρκαδίας.

Μετά από μια απότομη στροφή, μια από τις αρκετές αυτής της διαδρομής, εμφανίζεται μπροστά μας ξαφνικά, απλωμένη στη βουνοπλαγιά, χτισμένη αμφιθεατρικά, η νύμφη του Ερύμανθου, η Λάμπεια  ή Δίβρη.

Το χωριό αποτελείται από επτά ξεχωριστές γειτονιές και τα σπίτια κατεβαίνουν μέχρι την καταπράσινη ρεματιά που συγκεντρώνει τα νερά των πολλών πηγών που αναβλύζουν στις πλαγιές του μυθικού Ολωνού και σχηματίζουν τον Διβριώτικο χείμαρρο ο οποίος εκβάλει στον ποταμό Ερύμανθο ή Ντοάνα.

Ο Παυσανίας αλλά και ο Στράβων αναφέρει πως «Εν Λαμπεία είχε τας πηγάς ο ποταμός Ερύμανθος ην δε το όρος τούτο ιερόν του Πανός και μοίρα του όρους Ερυμάνθου».

Στην περιοχή υπήρχε κατά την αρχαιότητα η αρχαία κώμη Λαμπεία, της οποίας ελάχιστα λείψανα έχουν βρεθεί.

Σήμερα, μια μελαγχολική χειμωνιάτικη μέρα, με την ομίχλη να παίζει με το φως και τα βαριά σύννεφα του Ολωνού να κατρακυλάνε στην πλαγιά και να περνάνε ανάμεσα από τα ερειπωμένα αρχοντικά, δύσκολα μπορούμε να σχηματίσουμε την εικόνα πως αυτή η ερημιά, ήταν κάποτε γεμάτη ζωή.

Κάποιοι ντόπιοι ηλικιωμένοι, αφού μας καλωσόρισαν ζεστά, μας έφεραν ένα λεύκωμα με παλιές φωτογραφίες της παλιάς Δίβρης, όταν το κεφαλοχώρι αυτό, ήταν το σημαντικότερο αστικό κέντρο της περιοχής του Ερυμάνθου. Φωτογραφίες από μια πολύβουη Δίβρη, με πολυάριθμους μαχαλάδες, αστούς, διανοούμενους, νεολαία και εμπόρους.

Τώρα, ανάμεσα στα λίγα σπίτια που κατοικούνται ακόμα, ξεφυτρώνουν οι σκυθρωποί όγκοι των ερειπωμένων σπιτιών, άψυχα κουφάρια θύματα του νόστου και της αστυφιλίας.

Οι έξη κοντινοί στην αγορά συνοικισμοί, Γκρουστάδες, Καρυανάδες, Λαζαράδες, Βασιλαίους, Περδικαράδες και Πέρα Μαχαλάς, καθώς και ο απόμακρος της Αμυγδαλής, έχουν ο κάθε ένας δική του ενορία και δικό του ναό.

Φωτογραφίζοντας τις γειτονιές, χαθήκαμε στα ανηφορικά δρομάκια, τα γραφικά γεφυράκια, τις ρεματιές που χάνονται στη σκιά των δένδρων, εικόνες που συνθέτει το πλέγμα των μονοπατιών που ενώνουν την αγορά με τους συνοικισμούς.

Στο κέντρο της κωμόπολης, κάτω από τον κεντρικό δρόμο, θαυμάζουμε το νεοκλασικό κτίριο του παλιού δημοτικού σχολίου της Δίβρης στο οποίο σήμερα στεγάζεται το πνευματικό κέντρο.

Η Δίβρη, λόγω του ορεινού και δύσβατου εδάφους της, απομονωμένη όπως είναι και οχυρωμένη φυσικά, σύμφωνα με την παράδοση δεν διοικήθηκε από τούρκο Αγά.

Στο καφενείο της αγοράς, οι λιγοστοί θαμώνες μας το τεκμηριώνουν με στίχους δημοτικού τραγουδιού: «Τούρκου ποδάρι δεν την πάτησε και γιαταγάνι τούρκικο δεν έκοψε Διβριώτικο κεφάλι».

Σύμφωνα με μαρτυρίες, καθ’ όλη τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, το χωριό ήταν το φυσικό καταφύγιο των αγωνιστών και διέθεται μπαρουτόμυλους και αναρρωτήριο για τους πληγωμένους.

Η απελευθέρωση της Ελλάδας βρίσκει τη Δίβρη μια αρκετά αναπτυγμένη κωμόπολη.

Δεν είναι τυχαίο γεγονός ασφαλώς, ότι εδώ λειτούργησε ένα από τα πρώτα Ελληνικά Σχολεία, η Ελληνική Σχολή της Δίβρης.

Τα σημερινά σχολεία στεγάζονται στα δύο υπέροχα νεοκλασικά κτίρια, το Αρρένων και  το Παρθεναγωγείο, δωρεάς Ανδρέα Συγγρού, τα οποία χτίστηκαν το 1905-1907 και έχουν κριθεί διατηρητέα.

Οι λιθόκτιστες κατοικίες της Λάμπειας, είναι δομημένες από πέτρα πελεκητή. Οι γωνιές, οι παραστάδες των εισόδων και των παραθύρων είναι σκαλισμένες με ξεχωριστή τέχνη και φροντίδα.

Χαρακτηριστικά δείγματα λαϊκής αρχιτεκτονικής, εκτός από τα παλιά πέτρινα διώροφα και τριώροφα αρχοντικά του 19ου αιώνα που στέκουν ακόμα όρθια, είναι το βυζαντινό εκκλησάκι της αγίας Τριάδας στις Γκρουστάδες, πολλά καμπαναριά, οι βρύσες του Γαβραβίκου και του Μοριού και οι ακανόνιστα στρωμένες πλακόστρωτες αυλές.

Γεωτρόπιο 316-Λάμπεια Δίβρη-001Το Διβριώτικο τοπίο με την άγρια και τραχειά φύση, τις κακοτράχαλες και απόκρημνες βουνοκορφές του Ολωνού, τα έλατα, τα πλατάνια και τους κέδρους, τα πουρνάρια, τα φαράγγια και τους ορμητικούς χειμάρους, είναι ο τόπος που γεννήθηκαν οι αρκαδικοί μύθοι και οι θρύλοι, οι θεοί και οι ημίθεοι.

Εδώ κυνηγούσε η θεά  Άρτεμη, με τα τόξα, τα βέλη της και τον κοντό της χιτώνα.

Εδώ έπιασε ο Ηρακλής τον Ερυμάνθειο κάπρο και σ’ αυτόν τον τόπο ο τραγοπόδαρος, ερωτιάρης Πάνας, αγάπησε τις νύμφες Ηχώ, Σύριγγα και έτρεχε στις σπηλιές με τις Ναϊάδες, στα δάση με τις Δρυάδες, στα δέντρα με τις Αμαδρυάδες και στα όρη με τις Ορειάδες.

Στο ρέμα της Δίβρης, το χείμαρο που κατεβαίνει στον Πέρα Μαχαλά, περνάει απ’ τη Λαγκάδα και εκβάλλει στον Ερύμανθο, υπάρχουν υπολείμματα οκτώ νερόμυλων, όπου οι Διβριώτες άλεθαν σιτηρά, μπαρούτι ή ταμπάκο.

Στα προεπαναστατικά χρόνια, αλλά και μετά την απελευθέρωση, στην περιοχή καλλιεργείτο σε μικρές βέβαια ποσότητες, αλλά καλής ποιότητας καπνός, τον οποίο έκοβαν και μετέτρεπαν σε ταμπάκο.

Για να επεξεργαστούν τον καπνό οι καλόγεροι της Κάτω μονής Δίβρης, κατασκεύασαν το μύλο στο ποτάμι, που και σήμερα λέγεται «καλογερικός».

Ο μύλος αυτός δούλευε πότε ως αλευρόμυλος, πότε ως ταμπακόμυλος και αναφέρεται σ’ ένα κατάστιχο καταγραφής των περιουσιακών στοιχείων της μονής το 1830.

Σήμερα στο διβριώτικο ρέμα υπάρχουν σε καλή κατάσταση δύο μύλοι που μας ταξιδεύουν σ’ ένα όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, γεμάτο πάντως νοσταλγία για τους παλαιότερους.

Ο ένας μάλιστα μύλος, σύμφωνα με μαρτυρία των κατοίκων, κατάλληλα διασκευασμένος, είχε μετατραπεί από τον ιδιοκτήτη του, σε υδροηλεκτρική  γεννήτρια η οποία ηλεκτροδοτούσε τη Δίρβη, από το 1930 έως το τέλος της δεκαετίας του 1950.

Η μονή της Κάτω Δίβρης βρίσκεται στην είσοδο της γραφικής κωμόπολης, δεξιά του κεντρικού δρόμου και κάτω από αυτόν, σε περιοχή με άφθονα και κρυστάλλινα νερά και είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου.

Η μονή χτίστηκε σύμφωνα με την παράδοση, από μοναχούς της Ανω μονής Δίβρης λίγο μετά το 1700.

Η Ανω μονή, σύμφωνα με μια αναφορά, ιδρύθηκε περίπου στα μέσα του 12ου αιώνα.

Είναι χτισμένη βορειοανατολικά πάνω από τη Δίβρη, σε δυσπρόσιτη, ελατοσκέπαστη πλαγιά, στα ριζά της χαράδρας του Αστερίωνα, σε υψόμετρο 1100 μέτρων και είναι αφιερωμένη στη Ζωοδόχο Πηγή.

Το καθολικό της μονής είναι παλαιότατο κτίσμα, ίσως του 15ου αιώνα. Πρόκειται για βασιλική με μια στοά, το εσωτερικό της οποίας είναι καλυμένο με σπάνιες τοιχογραφίες-αγιογραφίες.

Σημαντικό μνημείο της περιοχής της Δίβρης είναι και ο βυζαντινός ναός της Αγίας Τριάδος στους Γκρουστάδες, ο οποίος χρονολογείται στο τέλος του 12ου , αρχές του 13ου αιώνα και διατηρείται σε αρκετά καλή κατάσταση.

 

Ανηφορίζουμε το μονοπάτι, μέσα από τις ρεματιές, προς την αγορά της Λάμπειας ή Δίβρης. Η ομίχλη έχει κατρακυλήσει από τις πλαγιές του Ερυμάνθου και έχει κατακλύσει την κωμόπολη και εμείς παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής γεμάτοι σπάνιες εικόνες από το μυθικό τοπίο της ορεινής Πελοποννήσου.

 

Παρακάλαμος-Η Πηγή της Δημοτικής Μουσικής-001

Παρακάλαμος: Η Πηγή της Δημοτικής Μουσικής

Παρακάλαμος: Η Πηγή της Δημοτικής Μουσικής

Παρακάλαμος-Η Πηγή της Δημοτικής Μουσικής-001

Παρακάλαμος: Η Πηγή της Δημοτικής Μουσικής

 

Ζητάμε συγνώμη είμαστε στο στάδιο της δημιουργίας του, στις επόμενες μέρες θα είμαστε έτοιμοι με πλούσια συλλογή φωτογραφίας Βίντεο Time lapses από την περιοχή …. 

ΒΡΟΣΙΝΑΣ ΓΕΦΥΡΙ-001-ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΠΠΑΣ
ΗΠΕΙΡΟΣ ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΞΙΩΝ-01

ΗΠΕΙΡΟΣ ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΞΙΩΝ

ΗΠΕΙΡΟΣ ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΞΙΩΝ

Κείμενα-Επιμέλεια κειμένων

Φωτογραφία-Video-Time lapse Vassilis Lappas (Movies Pixels.com)

https://www.youtube.com/watch?v=IEI2dvKnJvg

 

 

ΗΠΕΙΡΟΣ ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΞΙΩΝ
Το Γεφύρι του Γκρέτσι

 ΗΠΕΙΡΟΣ ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΞΙΩΝ ο τίτλος αυτού του κειμένου οφείλεται σε μια καινούργια εξόρμηση στην Ήπειρο. Αυτή τη φορά  άντλησα δύναμη από την επίσκεψή μου σ’ αυτό το μαγικό τόπο, όπου η Φύση εξακολουθεί να υπηρετεί τα οράματά μας, διώχνει τους καθημερινούς μας φόβους και τις ανασφάλειες μας, ενώ μας ενθαρρύνει να κρατήσουμε μέσα μας κάθε τι το αυθεντικό και να αντισταθούμε στην ευτέλεια και στην μικροπρέπεια. Σημάδια των χαλεπών καιρών…. Σε ένα σκηνικό γραφικότητας και επερχόμενης δήθεν ευμάρειας, η Ελλάδα ζει στη πραγματικότητα  τον θανατηφόρο ευνουχισμό των ζωντανών της ικμάδων.

 

ΗΠΕΙΡΟΣ ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΞΙΩΝ-02    Ξεκινήσαμε  από τη Μονή Κηπίνας, η οποία χτίστηκε το 1212 από τον Αρχιεπίσκοπο Γρηγόριο. Δίπλα στο ναό που έχει για στέγη ένα βράχο καθώς και ένα όμορφο ξυλόγλυπτο τέμπλο υπάρχει αρχονταρίκι και κελιά που είναι κυριολεκτικά τρυπωμένα στο βράχο και κρέμονται στο κενό.

ΗΠΕΙΡΟΣ ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΞΙΩΝΑκολούθησε η επίσκεψη μας στα δίδυμα χωριά Καλαρρύτες- Συρράκο τα οποία μας καθήλωσαν με την επιβλητική τους γαλήνη. Αναρωτιόμουν πως η ανθρώπινη θέληση κατόρθωσε να δαμάσει το τοπίο με αποτέλεσμα τα πανέμορφα πέτρινα χωριά που βλέπαμε μπροστά μας. Οι κάτοικοι πήραν μέρος στην επανάσταση του 1821, με αποτέλεσμα τα δύο χωριά να καταστραφούν τότε ολοσχερώς από τις δυνάμεις του Χουρσίτ Πασά . Το 1854 ξεκίνησε η επανάσταση της Ηπείρου και το 1881 υπογράφηκε η συνθήκη του Βερολίνου και τα δύο χωριά πέρασαν έκτοτε στην κυριαρχία της Ελλάδας.

  Επισκεφθήκαμε τους Καλαρρύτες, όπου υπάρχει μουσείο Αργυροχρυσοχοΐας, μιας και οι κάτοικοι φημίζονται για την τέχνη τους στην ασημουργία. Αξιόλογο είναι και το καφενείο« Άκανθος» το οποίο είναι 176 ετών, αφού λειτουργεί ανελλιπώς από το έτος 1840. Η ανάβαση μας στο Συρράκο ματαιώθηκε λόγω της καταρρακτώδους βροχής, όμως δώσαμε υπόσχεση για την επίσκεψή του στο άμεσο μέλλον.

https://www.youtube.com/watch?v=jF1pJAZg4iE

 

Στον Αχέροντα ποταμό   Την επόμενη ημέρα κάναμε μπάνιο στον Αχέροντα. Ήταν μοναδικό. Ένα δέος μας τύλιγε καθώς σκεφτόμασταν ότι η βουτιά μας ήταν σ’ ένα αρχαίο ποτάμι που οδηγούσε στις πύλες του Κάτω Κόσμου. Προσπαθούσαμε να φανταστούμε το ταξίδι των ψυχών που παρέδιδε ο Ερμής στο Χάροντα, για να οδηγηθούν τελικώς στα έγκατα της Γης στον Άδη, όπου βασίλευε ο Πλούτωνας και η Περσεφόνη.

Στον Αχέροντα ποταμό  Το ρεύμα του ποταμού σε κάποια σημεία ήταν πολύ δυνατό και μας παρέσερνε, ενώ σε κάποια άλλα  σημεία τα νερά ήταν τόσο κρύα που αναρωτιόσουν αν είχες τα πόδια σου ή τα είχες χάσει.   Το ξεπέρασα όμως, αφού μου  έρχονταν  στο μυαλό στίχοι από το ποίημα της Κικής Δημουλά  «… Όσο μπόρεσα έφερα αντίσταση σ’ αυτό το ποτάμι , όταν είχε νερό πολύ, να μη με πάρει και όσο ήταν δυνατόν, φαντάστηκα νερό στα ξεροπόταμα και παρασύρθηκα…».

 

Στον Αχέροντα ποταμό-004   Το Νεκρομαντείο ή το Μαντείο των θεών του Κάτω Κόσμου ήταν μια αποκάλυψη. Η παλαιότερη αναφορά του νεκρομαντείου του Αχέροντα γίνεται από τον Όμηρο στη Οδύσσεια, όταν η Κίρκη συμβουλεύει τον Οδυσσέα να συναντήσει στο Κάτω Κόσμο το τυφλό μάντη Τειρεσία και να πάρει χρησμό για την επιστροφή του στην πατρίδα.  Στην ραψωδία Λ, γνωστή ως Νέκυια,  ο  Όμηρος αφηγείται πως ο Οδυσσέας αφήνεται να τον οδηγήσει ο άνεμος, όπως του είχε υποδείξει η Κίρκη και αφού ακολούθησε με τελετουργική αυστηρότητα τις υποδείξεις της  (σπονδές, τάματα και θυσίες), πέρασε το όριο της ζωής και του θανάτου και βρέθηκε στο χώρο των νεκρών.

Στον Αχέροντα ποταμό-008 Συγκλονιστική η συνάντηση του ήρωα με την μητέρα του Αντίκλεια για την οποία δεν γνώριζε ότι είχε πεθάνει καθώς και η συνάντηση του με τον Αχιλλέα. Ο τελευταίος, όταν τον αναγνωρίζει, του λέει «…. Γέννημα του Διός, γιέ του Λαέρτη, πολυμήχανε Οδυσσέα, άφοβε, ποιο άλλο έργο φοβερότερο θα βάλει ακόμα ο νους σου; που τόλμησες να κατεβείς στον Άδη, όπου νεκροί μονάχα κατοικούν, δίχως το νου τους πια, είδωλα και σκιές βροτών που έχουν πεθάνει».

 

ΗΠΕΙΡΟΣ ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΞΙΩΝ-022Αλήθεια, όλα του κόσμου τούτου, αλλά και τους νεκρούς μας, τους κουβαλάμε μέσα μας; Χωρίς, όπως λέει ο Ρίτσος, ο χώρος να στενεύει, χωρίς να βαραίνουμε. Απλά συνεχίζουμε τη ζωή τους, απ’ τις βαθιές στοές και τις έρημες ρίζες, τη δική τους ζωή, τη δική μας ακέραια στον ήλιο. Τότε ακριβώς είναι που γίνεται μια μεγάλη ησυχία, μια μεγάλη διαφάνεια  διακρίνονται πέρα τα γαλανά νησιά και τα νησίδια που ποτέ ως τότε δε φάνηκαν…

ΗΠΕΙΡΟΣ ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΞΙΩΝ-020Η βραδιά έκλεισε με μια εξαιρετική παράσταση στο αρχαίο θέατρο της Δωδώνης. Τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου.  Και το Φεγγάρι από πάνω μας να κρέμεται απειλητικό και κατακόκκινο, μιας και ζούσαμε μια έκλειψη της Σελήνης…  Με τον απόηχο των γεγονότων στο Μάτι Αττικής και τους νεκρούς συνεχώς να αυξάνονται.

Ανάμεσα στις πέτρες του αρχαίου Θεάτρου αναρωτήθηκα τι άκαμπτοι και ανάλγητοι που έχουμε γίνει; Τι μας έχει κυριεύσει; Πότε θα περάσει αυτό το τρομερό καλοκαίρι; Να έρθει ο χειμώνας, που είναι η πιο καλή εποχή του χρόνου. Μια  γενική συστολή, μια επιστροφή στο κέντρο του εαυτού μας. Συγκέντρωση, πύκνωση και σμίκρυνση…

ΗΠΕΙΡΟΣ ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΞΙΩΝ   Επισκεφθήκαμε και την Καστανέα (παλιά Καστάνιανη) ένα από τα πιο ονομαστά Μαστοροχώρια. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο Άγιος Νικόλαος (1926) με το ξυλόγλυπτο τέμπλο του Χαράλαμπου Σκαλιστή, το διώροφο πετρόχτιστο σχολείο (από το 1894), το οποίο έχει να λειτουργήσει εδώ και πενήντα χρόνια, καθώς και τα τέσσερα μονότοξα γεφύρια. Τα καλντερίμια μοναδικά καθώς και η τοιχοποιία  του δείχνουν ότι πρόκειται για οικισμό μοναδικής αρχιτεκτονικής ομορφιάς.

ΗΠΕΙΡΟΣ ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΞΙΩΝ    Το ίδιο βράδυ, στην πλατεία, μπροστά από τον Άγιο Νικόλαο παρακολουθήσαμε πανηγύρι με λαϊκά παραδοσιακά όργανα. Τα ηπειρώτικα πανηγύρια το καλοκαίρι αποτελούν αφορμή για αντάμωμα όλων των απανταχού Ηπειρωτών. Υπάρχει τόση ζωντάνια και τόσο κέφι. Όλοι συμμετέχουν, ενώ μπροστάρηδες στους χορούς μπαίνουν οι μεγαλύτεροι.  Οι κύκλοι των ανδρών και των γυναικών είναι πολύ όμορφοι. Μου θυμίζουν τους κύκλους της ζωής, έτσι όπως ανοίγουν και κλείνουν με το ρυθμό.  Αυτό το πολύχρωμο, θορυβώδες αντάμωμα υπό τους ήχους του κλαρίνου που παραπέμπει στην παράδοση και στις συνήθειες των προγόνων τους, είναι μοναδικό.

ΗΠΕΙΡΟΣ ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΞΙΩΝ  Κάτι ανάλογο βιώσαμε και στο Δελβινάκι Ιωαννίνων. Εκεί γιόρταζαν την Αγία Παρασκευή. Τα παιδιά, σε υποδειγματική σειρά, μοίραζαν το φαγητό (γίδα βραστή με ρύζι),ενώ η λαχειοφόρος αγορά αφορούσε δύο αρνάκια, τα  οποία κληρώθηκαν σε όσους συμμετείχαν.

 

Η Ήπειρος είναι πράγματι μια Κιβωτός αξιών αλλά κυρίως της παράδοσης μας που αποτελεί τον συνδετικό μας κρίκο με τους προγόνους μας, τους οποίους τους έχουμε ήδη μέσα μας τοποθετημένους ανεξίτηλα.  Η σχέση δε με την παράδοση αυτή πρέπει να είναι ξεκάθαρη και άκρως απαραίτητη για να μην χάσουμε την Εθνική μας Ταυτότητα.

Όσο για την Ηπειρώτικη Μουσική, αυτή παντρεύεται απόλυτα με τα οράματα των απανταχού Ηπειρωτών και τις μαγικές εικόνες της Ηπειρώτικης Φύσης.

 Βασίλης Λάππας 2017 (classic63.com)

 

 

Στον Αχέροντα ποταμό

 

 

 

ΗΠΕΙΡΟΣ ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΞΙΩΝ

Εάν σας άρεσε το αφιέρωμα,  παρακαλώ μοιραστείτε το με φίλους σας. Η δύναμη του ιστολογίου είναι οι αναγνώστες του…..εσείς.

 

Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή και αναδημοσίευση μέρους ή ολόκληρου άρθρου του περιοδικού. Δεν επιτρέπεται και η αναμετάδοση των ηχητικών κειμένων μας σε οποιαδήποτε μορφή και προβολή, δίχως τη γραπτή  αδείας μας.

Για άμεση επικοινωνία  | ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ