Πάπιγκο-μια μικρή Ελβετία
Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από την ιδιωτική ομάδα –ΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ επιμέλεια κειμένων Anna Bouka
Φωτογραφία Vassilis Lappas
Πάπιγκο-μια μικρή Ελβετία, είναι χτισμένο στις πλαγιές της Τύμφης σε υψόμετρο 960 μέτρων. Αναφέρεται και ως Μεγάλο Πάπιγκο και μαζί με το γειτονικό του χωριό Μικρό Πάπιγκο αποτελεί κοινότητα του νομού Ιωαννίνων.
H ευρύτερη περιοχή κατοικείται από τους προϊστορικούς χρόνους σύμφωνα με ευρήματα, όπως οστέινα εργαλεία και λεπίδες πυριτολίθου. Η ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή είναι συνεχόμενη Μολοσσοί και και Ρωμαίοι κατοικούν έως τις αρχές του 6ου αιώνα μ.Χ. οπότε εγκαθίστανται και σλαβικές φυλές. Κατά τον 14ο αιώνα μ.Χ. το Πάπιγκο αποτελεί ευρεία αυτόνομη περιφέρεια η οποία συμπεριλαμβανόταν μεταξύ των αυτόνομων χωρών της μεσαιωνικής Ηπείρου.
Ως «Χώρα του Πάπιγκου», διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στους αγώνες του Δεσπότη των Ιωαννίνων, χάρη στη στρατηγική θέση και στη φυσική οχύρωσή του. Στις δύσκολες εποχές, η Ήπειρος καταστρεφόταν από τις τοπικές διενέξεις των φεουδαρχών, τις επιδρομές των Αλβανών, την κάθοδο των Σέρβων και την πρώτη εξάπλωση των οθωμανών. Το Πάπιγκο αναφέρεται για πρώτη φορά σε ένα χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Ανδρονίκου Β΄, το έτος 1325. Η οθωμανική κατάκτηση βρήκε το Πάπιγκο με καθεστώς ιδιότυπης στρατιωτικής και διοικητικής ημιαυτονομίας. Μετά το 1430 μ.Χ., οι Τούρκοι προκειμένου να εξασφαλίσουν επικυριαρχία στις ορεινές περιοχές εφαρμόζουν μια πολιτική παραχώρησης προνομίων σε κοινότητες ή ομάδες κοινοτήτων, που συνθηκολόγησαν μαζί τους. Έτσι, μέχρι τον 17ο αιώνα μ.Χ. ολόκληρο το Ζαγόρι αποτελούσε αυτοδιοικούμενη ομοσπονδιακή περιφέρεια με το όνομα «Κοινόν» ή «Βιλαέτι» του Ζαγορίου.
Σύμφωνα με τα προνόμια αυτά το Ζαγόρι διέθετε αυτονομία και αυτοδιοίκηση, είχε δε πλήρη ελευθερία στην εκτέλεση των θρησκευτικών του καθηκόντων. Τα προνόμια αυτά διατηρήθηκαν μέχρι το 1868 οπότε και καταργήθηκαν. Μετά την κατάργηση των προνομίων, την περιοχή άρχισαν να λυμαίνονται συμμορίες ληστών, με επιπτώσεις τόσο στην οικονομική ζωή όσο και στο ανθρώπινο δυναμικό αφού αυτή η κατάσταση απομάκρυνε από το Ζαγόρι τις περισσότερες οικογένειες αρχόντων, που ήταν ο κύριος στόχος των ληστών. Η περίοδος αυτή διήρκησε ως το 1913, οπότε τα χωριά του Ζαγορίου και το Πάπιγκο απελευθερώθηκαν από τον τουρκικό ζυγό.
Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν:
• κιβωτιόσχημοι τάφοι, του τέλους του 13ου αιώνα π.Χ.
• προϊστορικός κτηνοτροφικός οικισμός (9ος – 4ος αιώνας π.Χ.).
• το στρατόπεδο του Πύρρου στο Καστράκι του Αγίου Μηνά.
Από το Πάπιγκο κατάγονταν ο λόγιος, φιλάνθρωπος και ευεργέτης της περιοχής Μιχαήλ Αναγνωστόπουλος ή Άναγκνος (1837-1906) και ο γλωσσολόγος Γεώργιος Αναγνωστόπουλος(1884-1936)/
Επιμέλεια κειμένων Anna Bouka
Παρασκευή 1η Μαρτίου 2024 από το πρωί, θα ανάψουμε τα φώτα, θα ετοιμάσουμε τα μεζεδάκια μας, θα ψήσουμε στα κάρβουνα το δικό μας μπιφτέκι, στο ξυλόφουρνο τις παραδοσιακές πίτες μας και όχι μόνο και σας καλούμε, στη Μοσχομάτσα μας στον Παρακάλαμο σε ένα μοναδικά πανέμορφο χώρο που συνδυάζει ομορφιά, τέχνη, πολιτισμό, συνταξιδιώτες μας σε ένα νέο ταξίδι γεύσεων…. τηλ επικοινωνίας 6907969231 Βασίλης Λάππας-Ράνια Σούλτου
Κάνε την εγγραφή σου στο newsletter, γίνε και εσύ μέλος της παρέας μας και κέρδισε 5% σε κάθε σου επίσκεψη…