Μόνη Εμβάσια Μονεμβάσια
Μόνη Εμβάσια Μονεμβάσια
Μόνη Εμβάσια “Μονεμβάσια”
Επιβλητική θεά στο θρόνο της, γαλήνια μέσα στο σκληρό τοπίο, ανάμεσα στο μπλε του ουρανού και της θάλασσας, μαγεύει πάντα τις καρδιές όλων όσων τη γνωρίζουν.
Κείμενα Φωτογραφία: ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΠΠΑΣ
Η Μονεμβάσια, ή Μονεμβασία, ή Μονεμβασιά, ή Μονοβάσια, Μονεμβασσιά, Μονεμβάσσια, Μικρό Γιβραλτάρ αλλά και Βράχος, γνωστή στους Φράγκους ως Μαλβαζία ή Μαλβαζούϊ. Στην αρχαιότητα ονομαζόταν “Άκρα Μίνωα” όπως περιγράφει στα Λακωνικά ο Παυσανίας και ήταν ενωμένη σε μεγάλο μήκος με την ξηρά, είναι μια μικρή ιστορική πόλη της ανατολικής Πελοποννήσου, της επαρχίας Επιδαύρου Λιμηράς, στο Νομό Λακωνίας.
Το όνομά της είναι σύνθετη λέξη, που προέρχεται από τις δύο ελληνικές λέξεις Μόνη και Έμβασις, δηλαδή η μόνη είσοδος. Μονεμβάσια! …. Επιβλητική θεά στο θρόνο της, γαλήνια μέσα στο σκληρό τοπίο, ανάμεσα στο μπλε του ουρανού και της θάλασσας, μαγεύει πάντα τις καρδιές όλων όσων τη γνωρίζουν.
Η εντυπωσιακή Μονεμβάσια είναι ένα από τα ωραιότερα στολίδια της χώρας μας. Πρόκειται για μια από τις δυο σπουδαιότερες βυζαντινές πολιτείες, όχι μόνο της Λακωνίας, αλλά ολόκληρης της Ελλάδος. Χτισμένη σε έναν πελώριο βράχο, γοητεύει τους επισκέπτες της από την πρώτη στιγμή που την αντικρίζουν.
Η καστροπολιτεία tης Μονεμβάσιας, απέχει από την Αθήνα 350 χιλμ. και βρίσκεται στα νότια παράλια της Πελοποννήσου. Η διαδρομή μέχρι την Τρίπολη είναι άνετη, μετά την Σπάρτη όμως, αρχίζουν οι πολλαπλές στροφές και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Στα Βόρεια του Βράχου βρίσκεται η παλιά Μονεμβασιά, καθώς και το μοναδικό φιόρδ στην Ελλάδα, το φιόρδ του Γέρακα (Ιέρακας). Στα Νότια βρίσκεται ο Κάβο Μαλιάς (Άκρα Μαλέα), τα Κύθηρα και η Ελαφόνησος. Στα Ανατολικά απλώνεται το Μυρτώο πέλαγος ως τη Μήλο και την Κίμωλο. Τέλος στα Δυτικά ο Πάρνωνας ορθώνει επιβλητικά το ανάστημά του.
Η βυζαντινή Μονεμβάσια άρχισε να χτίζεται τον 6ο αιώνα. Το φυσικό αυτό οχυρό χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές ως καταφύγιο των γειτονικών περιοχών κατά τις επιδρομές των Σλάβων. Φτάνοντας στη Μονεμβάσια αξίζει τον κόπο να προσέξετε την είσοδο και τα τείχη της κάτω πόλης. Το ταξίδι σας στη βυζαντινή εποχή αρχίζει από τη στιγμή που θα περιπλανηθείτε στα στενά πέτρινα σοκάκια της πόλης του ρομαντισμού και της ιστορίας. Τα παλιά πέτρινα αρχοντικά και οι όμορφες βυζαντινές εκκλησίες θα σας εντυπωσιάσουν. Οι σημαντικότερες από αυτές είναι ο Ελκόμενος Χριστός του 13ου αιώνα (μητρόπολη, τρίκλιτη θολοσκέπαστη βασιλική με τρούλο και νάρθηκα, χτιστό σύνθρονο, επισκοπικό θρόνο και αξιόλογες μεταβυζαντινές εικόνες), η Παναγία η Χρυσοφίτισσα του 17ου αιώνα με τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, ο Άγιος Nικόλαος (τρίκλιτη θολοσκέπαστη βασιλική με τρούλο, του 1703), ο Άγιος Στέφανος του 18ου αιώνα, η Παναγία η Κρητική ή Μυρτιδιώτισσα και η Αγία Άννα (B΄ Eνετοκρατία, τέλη 17ου – αρχές 18ου αι.).
Στην κεντρική πλατεία είναι το κανόνι και το Αρχαιολογικό Μουσείο. Για να καταφέρετε να μείνετε σε ένα από τα παλιά αρχοντικά τόσο εντός όσο και εκτός της Καστροπολιτείας, που έχουν μετατραπεί σε μικρά πολυτελή boutique hotels και ξεχωρίζουν για τη φιλοξενία υψηλής αισθητικής και την ιδιαίτερα ρομαντική ατμόσφαιρα που προσφέρουν, θα πρέπει να έχετε προνοήσει αρκετό καιρό πριν να κλείσετε δωμάτιο, αφού η τουριστική κίνηση στη Μονεμβάσια είναι αυξημένη όλο το χρόνο.
Η παλιά πόλη δεν προσφέρεται για όσους προτιμούν τις ανέσεις του σύγχρονου πολιτισμού. Τα ξενοδοχεία ακολουθούν πιστά το παλιό παραδοσιακό στυλ της περιοχής. Τις τοπικές σπεσιαλιτέ θα έχετε τη δυνατότητα να τις γευτείτε στα γραφικά ταβερνάκια, τα οποία είναι διακοσμημένα κυρίως με πέτρα και ξύλο. Αξίζει τον κόπο να κάνετε μια βόλτα και στην άνω πόλη, Επάνω Κάστρο ή Γουλά, από όπου θα μαγευτείτε από τη θέα προς την κάτω πόλη, ανάμεσα στο μπλε του ουρανού και του Μυρτώου Πελάγους, μπροστά από την επιβλητική εκκλησία της Αγίας Σοφίας, έναν οκταγωνικό ναό με τρούλο, που ταυτίζεται από τους ερευνητές με τη μονή Oδηγήτριας του 1150.
Στην πάνω πόλη κατοικούσαν οι αριστοκράτες σε μεγάλα πέτρινα κτίρια, αραιά κτισμένα το ένα από το άλλο, αλλά σήμερα έχουν απομείνει μόνο λίγα ερείπια για να μαρτυρούν την ύπαρξη ενός άλλου κόσμου.
Ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος καταγόταν από τη Μονεμβασιά, όπου και βρίσκεται σήμερα ο τάφος του έξω από τα τείχη, στο Κοιμητήριο του Βράχου. Και όπως λέει ο ποιητής της «Ρωμιοσύνης»,
«Ετούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή,
σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια,
σφίγγει στο φως τις ορφανές ελιές του και τα αμπέλια του,
σφίγγει τα δόντια. Δεν υπάρχει νερό. Μονάχα φως.
Ο δρόμος χάνεται στο φως κι ο ίσκιος της μάντρας είναι σίδερο.
Μαρμάρωσαν τα δέντρα, τα ποτάμια κι οι φωνές μες στον ασβέστη του ήλιου.»Μόνη Εμβάσια Μονεμβάσια
Εάν σας άρεσε το αφιέρωμα, παρακαλώ μοιραστείτε το με φίλους σας. Η δύναμη του ιστολογίου είναι οι αναγνώστες του…..εσείς.Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή και αναδημοσίευση μέρους ή ολόκληρου άρθρου του περιοδικού. Δεν επιτρέπεται και η αναμετάδοση των ηχητικών κειμένων μας σε οποιαδήποτε μορφή και προβολή, δίχως τη γραπτή αδείας μας.
Καθώς το πλοίο φθάνει στην Κύθνο, ή Θερμιά όπως την λένε οι ντόπιοι, τα Αιγαιοπελαγίτικα χρώματα απλώνονται μπροστά στον επισκέπτη, το λευκό των σπιτιών, το γαλάζιο τ` ουρανού και το βαθύ μπλε της θάλασσας εναλλάσσονται μαζί με την καφετιά απόχρωση της πέτρας.
Στη Χώρα της Κύθνου αναδεικνύεται η γνήσια γαλήνη. Η Χώρα είναι ένας οικισμός ο οποίος κρατάει σφιχτά στην αγκαλιά του τα λευκά σπίτια με τις ολάνθιστες αυλές τα πλακόστρωτα σοκάκια τις γραφικές πλατείες, καθώς και τις αναρίθμητες εκκλησίες. Στη Χώρα τα καλντερίμια γιομίζουν από ντόπιους κατοίκους, που κινούνται ως το μεσημέρι, γιατί μετά ο οικισμός ερημώνει, επειδή ο μεσημεριανός ύπνος είναι κανόνας απαράβατος.
Μετά τη Χώρα, ο επόμενος οικισμός ονομάζεται Δρυοπίδα.
Το Δαιδαλώδες σπήλαιο Καταφύκι στη Δρυοπίδα, λένε πως είναι ένα από τα σπουδαιότερα των Βαλκανίων, που έχει υποστεί καταστροφές από την εξόρυξη σιδήρου. Παρόλα αυτά διατηρεί σημαντικό μέρος από σταλακτικό διάκοσμο. Σήμερα το σπήλαιο είναι κλειστό για εργασίες συντήρησης.
Η Κύθνος έχει πολλά αρχαιολογικά ευρήματα και ένα από αυτά είναι η οχυρωμένη πόλη Βρυόκαστρο.
Την καλύτερη θέα στο νησί την προσφέρει ο Προφήτης Ηλίας αρκεί κανείς να περπατήσει σε βατό χωματόδρομο 2,5 χιλιόμετρα, για να φτάσει στον πέτρινο μαντρότοιχο του Προφήτη Ηλία, από όπου η θέα είναι πανοραμική, προς όλα τα σημεία του ορίζοντα. Ο Προφήτης Ηλίας ανοικοδομήθηκε στα ερείπια αρχαίου ναού και λειτούργησε ως Μοναστήρι.
Η Αγία Ειρήνη είναι ένας παραθαλάσσιος μικρός οικισμός με σαγηνευτική ομορφιά και γνήσιο κυκλαδίτικο χρώμα. Η Αγία Ειρήνη απέχει 1,1 χιλιόμετρο από το χωριό των Λουτρών και 6 χιλ. από τη Χώρα. Εκεί υπάρχει και το εκκλησάκι της Αγίας Ειρήνης, που έδωσε το όνομά του στο μικρό οικισμό. Ακριβώς πίσω από το εκκλησάκι βρίσκονται 3 μαρμάρινες πλάκες σε ανάμνηση των κυθνιακών γεγονότων, τα οποία συνδέονται με τη στάση εναντίον του Βασιλιά Όθωνα. (Αλλά ας δούμε την ιστορία που ακολουθεί: Αγία Ειρήνη/Αρίας).
Ας κάνουμε μια βουτιά σε μια άγνωστη ιστορία που ονομάστηκε «Κυθνιακά». Την εξέγερση στη Σύρο εναντίον του Όθωνα (λόγω των αυστηρών κυβερνητικών μέτρων, που είχαν προκαλέσει συλλήψεις στην Αθήνα) από το λοχαγό Ν. Λεωτσάκο, ο οποίος μαζί με τον ανθυπολοχαγό πυροβολικού Περικλή Μωραϊτίνη και 30 στρατιώτες, με το πλοίο «Καρτεριά» έφτασαν στην Αγία Ειρήνη, κυνηγημένοι από τον ατμοδρόμωνα «Αμαλία», με πλοίαρχο τον Οθωνικό Λεωνίδα Μπαλάσκα (του ομώνυμου στρατοπέδου).
Οι λιμνοσπηλιές της Τουρκάλας έχουν σχέση με τα μεταλλεία στην περιοχή. Για να κατηφορίσει κανείς στο απότομο άνοιγμα της μικρής Τουρκάλας χρειάζεται ψυχραιμία. Για να φτάσετε ανάμεσα από τα βράχια και τα θυμάρια θα φανεί μπροστά σας το τεράστιο και επικίνδυνο άνοιγμα της Τουρκάλας. Ένα σπήλαιο άγριας ομορφιάς, το οποίο όπως λένε επικοινωνεί με τη θάλασσα. Σε μικρή απόσταση βρίσκουμε και τη σπηλιά της Μικρής Τουρκάλας, με την εντυπωσιακή λιμνούλα.
Η Παναγιά Κανάλα είναι προστάτιδα της Κύθνου και τη συναντάμε στον ομώνυμο οικισμό. Κάποτε η Εκκλησία λειτουργούσε ως Μοναστήρι. Στην εκκλησία φυλάγεται και η θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας, η οποία σύμφωνα με την παράδοση βρέθηκε από ψαράδες, οι οποίοι ψάρευαν στο κανάλι μεταξύ Κύθνου και Σερίφου, γι’ αυτό και ονομάσθηκε «Κανάλα». Κάθε χρόνο του Δεκαπενταύγουστου εορτάζεται η μνήμη της Παναγίας και η εικόνα, την οποία ζωγράφισε ο αγιογράφος Εμμανουήλ Σκορδίλης το 1575. Στην περιοχή γίνεται μεγάλο πανηγύρι και συμμετέχει και το Πολεμικό μας Ναυτικό. Τότε γίνεται και η αναπαράσταση της εύρεσης της εικόνας της Παναγίας.
Οι παραλίες της Κύθνου
Απόκρουση: Την προτιμούν όσοι έχουν σκάφος.
Εκκλησίες
Γεύσεις
Ο 
