Φωτογραφία-Διαφήμιση-Eshop-Video production
Γεώργιος Πανταζίδης- Πανταζής- Πρωτοπόρος Φωτογράφος του Πωγωνίου. Το έργο του φωτογράφου Γεώργιου Πανταζίδη (Βήσσανη Πωγωνίου 1863 Ιωάννινα 1941), έχει ήδη περάσει στην ιστορία της τέχνης.
ΠερισσότεραΗ Βήσσανη είναι ένας τόπος Μαγικός, Πολύχρωμος, είναι ένας τόπος που ξέρει να δημιουργεί εικόνες, για όλους εμάς, τους εραστές της φωτογραφίας, της τέχνης αλλά και όλους τους φυσιολάτρες.
ΠερισσότεραΔελβινάκι Λαογραφικό Μουσείο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΤΣΕΛΗΣ
Δελβινάκι Λαογραφικό Μουσείο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΤΣΕΛΗΣΤο Λαογραφικό μουσείο του χωριού “ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΤΣΕΛΗΣ”, στεγάζεται σε παραδοσιακό κτίριο (ανακαινισμένο, πρώην Δημόσιο Ταμείο) το οποίο παραχωρήθηκε από τον Δήμο, για αυτό το σκοπό.
Στο Λαογραφικό μουσείο εκτίθενται:
1) Τοπικές φορεσιές (Πωγωνίσια & Βλάχικη) και αναλυτικά είδη, από τα οποία αποτελούνται.
2) Αργαλειός και εργαλεία υφαντικής (κτένια, λανάρια, σαΐτες, αδράχτια, ρόκα κλπ.).
3) Το παραδοσιακό χειμωνιάτικο δωμάτιο (στρωσίδια της εποχής, το τζάκι με τις κορφές, τον σοφρά, τα σκαμνιά, λάμπα πετρελαίου, μαγκάλι, σαρμανίτσα, ραπτομηχανή, σακούλια κλπ. καθώς και πλήθος φωτογραφιών από την τότε εποχή.
4) Επίσης εκτίθενται διάφορα γεωργικά εργαλεία.. τρικούλια, βατοκόπια, κόσες, δικέλια, δρεπάνια, χειρόμυλο, καλάθια, τανάλιες .
5) Είδη μαγειρικής.. κατσαρόλες, ταψιά, σινιά, σαγάνια, μπινιότες, καζάνια, τσουκάλια, σκάφη ζυμώματος .
6) Διάφορα είδη σπιτιού.. ζύγια, πλάστιγκες, καντάρια, μικροεργαλεία, ντρομπόλες, σίδερα κάρβουνου, χωνιά, κεπάπι, μπούτενα, χειροκίνητες κρεατομηχανές, μπουκλιά, τσίτσες, γκιούμια, σκάφες πλυσίματος , βαλέρα, γουδί, γάστρες, ντραμιζάνες, παλαιά κηροπήγια, χορτόσκουπες.
7) Είδη υποδηματοποιού, καλαπόδια, στήριγμα τσαγκάρη.
8) Διάφορα είδη από το 1940..ξιφολόγχες, καραβάνες, άρβυλα, κάλυκες από οβίδες, κράνος.
9)Πολλά υφαντά, σεντούκια, πολύγραφος, παλαιά γραφομηχανή.
Δελβινάκι Λαογραφικό Μουσείο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΤΣΕΛΗΣ
Εάν σας άρεσε το αφιέρωμα, παρακαλώ μοιραστείτε το με φίλους. Η δύναμη του ιστολογίου είναι οι αναγνώστες του…..εσείς.
Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή και αναδημοσίευση μέρους ή ολόκληρου άρθρου του περιοδικού σε οποιαδήποτε μορφή και προβολή, δίχως τη γραπτή αδείας μας.
Δείτε και αυτό…
24/10/2023
Περισσότερα....
02/12/2020
Περισσότερα....
25/04/2020
Περισσότερα....
15/09/2019
Περισσότερα....
10/01/2019
Περισσότερα....
20/12/2018
Περισσότερα....
17/12/2018
Περισσότερα....
05/12/2018
Περισσότερα....
29/11/2018
Περισσότερα....
14/09/2018
Περισσότερα....
17/10/2017
Περισσότερα....Δελβινάκι Μαγική Ομορφιά και Παράδοση
Δελβινάκι Μαγική Ομορφιά και ΠαράδοσηΚείμενα Κώστας Χριστοφιλόπουλος
Φωτογραφία Βασίλης Λάππας Vassilis Lappas
Δελβινάκι Μαγική Ομορφιά και Παράδοση, Το Δελβινάκι αποτελεί ένα από τα πιο ζωντανά χωριά της επαρχίας Πωγωνίου
Αν και είναι περίκλειστο από ψηλά βουνά και δύσβατα φαράγγια, το Πωγώνι, λόγω της νευραλγικής θέσης του, κατάφερνε πάντα να βρίσκεται στο προσκήνιο της Ιστορίας. Βρισκόμαστε στο νομό Ιωαννίνων, ακριβώς πάνω στη μεθοριακή γραμμή που χωρίζει την Ελλάδα από την Αλβανία, περίπου 60 χιλιόμετρα βόρεια της πρωτεύουσας, σ’ έναν τόπο όπου κυριαρχούν οι ορεινοί όγκοι των βουνών Νεμέρτσικα, Κασιδιάρης, Τσαμαντάς και τον διατρέχουν ζωηρά ποτάμια (όλα παραπόταμοι του Καλαμά).
Το Δελβινάκι αποτελεί ένα από τα πιο ζωντανά χωριά της επαρχίας Πωγωνίου, αφού κρατάει κοντά του 1.000 μόνιμους κατοίκους. Καθώς απέχει από τα Ιωάννινα μόλις 40 χιλιόμετρα, ενδείκνυται για διαμονή, αφού μάλιστα εδώ λειτουργούν και ξενώνες. Το αρχιτεκτονικό και ιστορικό ενδιαφέρον ελκύει η εκκλησία της Παναγιάς, κτίσμα του 1153, αλλά και το εντυπωσιακό κτίριο του παλιού Παρθεναγωγείου, που σήμερα στεγάζει την Ταπητουργική σχολή.
Ακολουθώντας το δρόμο για Κακαβιά, περνάμε τη λίμνη Ζαραβίνα και μετά από 18 χλμ. φτάνουμε στο Χάνι Δελβινακίου όπου στρίβουμε δεξιά όπως δείχνουν οι ταμπέλες για Δελβινάκι. Το κεφαλοχώρι βρίσκεται σε ύψος 700 μ. περίκλειστο από βουνά χαμηλού υψομέτρου καλυμμένα από αρχαία δρυοδάση.
Το χωριό διαθέτει δημοτικό ξενώνα, λαογραφικό μουσείο, Δ.Ε.Α.Π. (Δημοτικό Ελεύθερο Ανοικτό Πανεπιστήμιο), δημοτική πινακοθήκη και αγροτική παιδική βιβλιοθήκη ενώ έχει σπουδαία παράδοση στο δημοτικό τραγούδι. Χαρακτηριστικό είναι πως κάθε χρόνο διοργανώνονται εκδηλώσεις με θέμα το πολυφωνικό δημοτικό τραγούδι.
Το Λαογραφικό μουσείο του χωριού “ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΤΣΕΛΗΣ” , στεγάζεται σε παραδοσιακό κτίριο (ανακαινισμένο, πρώην Δημόσιο Ταμείο) το οποίο παραχωρήθηκε από τον Δήμο, για αυτό το σκοπό.
Δείτε και αυτό…
Το Δελβινάκι συγκροτημένο σε συνοικισμό, χρονολογείται περίπου στο 1620 με την σύμπτυξη μικρών οικισμών, από Κτηνοτρόφους και Γεωργούς , όπως η Γάλιανη, ο Κλοκός, η Μεσσαριά, η Σωτήρα, η Πλασιάβιστα όπου σώζονται ακόμη τα ερείπια. Οι πρώτοι κάτοικοι του ήταν εκείνοι που προήλθαν από την σύμπτυξη αυτών των οικισμών, γεωργοί και κτηνοτρόφοι οι οποίοι αργότερα, μετά τον 16ον αιώνα, άρχισαν να μεταναστεύουν ειδικά προς την Κωνσταντινούπολη και επιδόθηκαν στο εμπόριο και την βιοτεχνία. Έτσι δημιουργήθηκε ο πρώτος μεταναστευτικός πυρήνας Δελβινακιωτών στην Κωνσταντινούπολη ο οποίος χάριν στην οικονομική του ευρωστία έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, πληρώνοντας σημαντικά ποσά ώστε να εξευμενίσει την κτηνώδη μανία του τυράννου Αλή Πασά των Ιωαννίνων.
Το Δελβινάκι στάθηκε ηρωικό προπύργιο στον ξεσηκωμό κατά του τυράννου της Ηπείρου και φυσικά οι αδιάκοποι αγώνες των κατοίκων του, έκαναν τον Αλή Πασά να εκμυστηρεύεται στους έμπιστούς του, ότι «το Δελβινάκι με τα γρόσια και το Σούλι με το ντουφέκι, του άσπρισαν τα γένια…».
Η τουριστική αξία που είχε αποκτήσει το Δελβινάκι τον 18ον αιώνα ήταν μοναδική. Πόλος έλξης των Ευρωπαίων ειδικά τουριστών υπήρξε η φαντασμαγορική τοποθεσία πάνω στην οποία είναι χτισμένο. Είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς σε υψόμετρο 740 μ πάνω από την θάλασσα τέτοια γοητεία που προσφέρουν οι πέριξ της κοιλάδας που χτίστηκε το Δελβινάκι άνισου ύψους και σχήματος λόφοι με πλούσια βλάστηση σε όλους τους τόνους πρασίνου. Έτσι το Δελβινάκι πήρε από την διαρκή Έκθεση Ηπείρου το χρυσό μετάλλιο για την τουριστική του τοποθεσία.
Όταν ο Λόρδος Βύρων το 1809 επισκέφθηκε το Δελβινάκι αναφέρει ότι ευρέθη προ μαγευτικής θέας. Αυτό ήταν και το κίνητρο να δημιουργηθεί ένα τουριστικό κύμα Ευρωπαίων τουριστών προς το Δελβινάκι του 18ου αιώνα όπως του Γάλλου ιστορικού Pougueville και του συγγραφέα Leak.
Στο Δελβινάκι Ιωαννίνων,γυναίκα με τα νεροβάρελα πάει στη βρύση το 1913…
Φωτογράφος Fred Boissonnas.
Δελβινάκι Μαγική Ομορφιά και Παράδοση
Εάν σας άρεσε το αφιέρωμα, παρακαλώ μοιραστείτε το με φίλου. Η δύναμη του ιστολογίου είναι οι αναγνώστες του…..εσείς.Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή και αναδημοσίευση μέρους ή ολόκληρου άρθρου του περιοδικού. Δεν επιτρέπεται και η αναμετάδοση των ηχητικών κειμένων μας σε οποιαδήποτε μορφή και προβολή, δίχως τη γραπτή αδείας μας.
Άγιος Νικόλαος Κουκλιών…o θαυματουργός
Άγιος Νικόλαος Κουκλιών…o θαυματουργόςΦωτογραφία Βασίλης Λάππας
Βρισκόμαστε στους Κουκλιούς, ένα Ηπειρώτικο χωριουδάκι με παράδοση και ιστορία και καθώς αποφασίσαμε να εξερευνήσουμε τον όμορφο αυτόν τόπο, φθινοπωρινά σύννεφα εμφανίσθηκαν στον ουρανό.
Η ατμόσφαιρα μύριζε πρωτοβρόχια. Προσωπικά λατρεύω αυτήν την μυρουδιά της βρεγμένης γης και αφέθηκα να περπατώ στο κέντρο του χωριού εξερευνώντας τις γωνιές του.
Από την κεντρική πλατεία των Κουκλιών, σε απόσταση 30 λεπτών με τα πόδια από δύσβατο δρόμο σε μια πευκόφυτη πλαγιά βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου. Εκεί με οδήγησαν τα βήματά μου αφού πρόκειται για ένα μέρος ιερό γεμάτο ιστορία και παράδοση.
Ένας ντόπιος δίπλα στην Μονή στεκόταν και με παρατηρούσε. Σε λίγη ώρα βρέθηκα δίπλα του να προχωρώ κάνοντας ερωτήσεις για το κτίσμα και ομολογώ ότι ένα δέος με κυρίευσε. Κάποτε στην Μονή του Αγίου Νικολάου, λειτουργούσε κρυφό σχολείο! Έτσι τουλάχιστον λέγεται από τους κατοίκους γύρω και είναι απολύτως φυσικό αυτό, εφόσον η πνευματική νουθεσία των Ελλήνων την εποχή εκείνη γινόταν σε μέρη μυστικά κρυμμένα κυρίως σε μοναστήρια της χώρας μας.
Στην είσοδό του καθολικού, ζωγραφισμένος ο Αϊ-Νικόλας, η Παναγιά η Βρεφοκρατούσα κι ο Χριστός. Από την άλλοτε Μονή του Αγ. Νικολάου μετοχίου εκείνης της Μέγγουλης Πωγωνίου σώζεται μόνο το καθολικό. Η καταγραφή μικρή Βασιλική είναι αξιολογότατη για την παλαιότητά της, την αρχιτεκτονική και την ιστόρηση της. Διαβάζουμε την ανορθόγραφη, υπέρυθρη επιγραφή: «ανηγέρθη και ανιστορήθει ούτος ο θείος ναός και πάνσεπτος του εν αγίοις πατρός ημών Νικολάου αρχιεπισκόπου και ιερατεύοντος του κυρίου Νικόδημου και δια συνδρομής υπό τον πατέρων Ζωσιμά και Αγαπίου και Ζαχαρίου ιερομοναχών και των λοιπών πατέρων και ιστοριογράφος Κων/νος από χωριό Θεοτόκο έτει 1756». Οι ντόπιοι έχουν καταγράψει στην μνήμη τους πολλά περιστατικά θαυμάτων τα οποία οφείλονται στην αγάπη του Αγ. Νικολάου για τον απλό και βασανισμένο κόσμο.
Άγιος Νικόλαος Κουκλιών…o θαυματουργός
Εάν σας άρεσε το αφιέρωμα, παρακαλώ μοιραστείτε το με φίλους κοινοποιήστε το στα social media, Η δύναμη του ιστολογίου είναι οι αναγνώστες του…..εσείς.
Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή και αναδημοσίευση μέρους ή ολόκληρου άρθρου του περιοδικού. Δεν επιτρέπεται και η αναμετάδοση των ηχητικών κειμένων μας σε οποιαδήποτε μορφή και προβολή, δίχως τη γραπτή αδείας μας.
Για άμεση επικοινωνία |ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Παλιό Μαυρονόρος ένα μνημείο χτισμένο εκεί όπου η γαλήνη της φύσης συναντά την αρμονία των χρωμάτων…
ΠερισσότεραΒρισκόμαστε σε μια από τις ωραιότερες αλλά λιγότερο γνωστές περιοχές της Ηπείρου, στην κοιλάδα του άνω Καλαμά…
Περισσότερα
